Estás en "Las cositas de Acapu"

viernes, 6 de julio de 2012

Ximo Segarra presenta a Acapu en...
ay... ay... ayaaaay... caaaanta y no lloreees...
.
.
...porque cantando se alegran cieeeelito lindo los coooorazoneeees...


Es tan bonito
decir "HOLA"
con alegría
y
con descaro...

.
.
.
.

.
.
.
.

Pero decir "ADIÓS"
es tan difícil...
.
.
.
.
Tan

y tan

y tan

difícil...
.
.
.
.


( pero hay que hacerlo )

( vamos a ello )
.
.
.
.
Cuando abrí este blog hace dos años y pico
no pensé que llegaría el día en que haría una
conexión con MUNDOLOCONEWS como la
que estoy a punto de hacer.


Pero ha llegado.


Ha llegado el día:


¡ Compañera, tenemos una noticia
para l@s lector@s de este blog, verdad ?
.
.
.
.
.
.
.
. .
.

..
.
.
.
.

.

Adelante con ella.
.
.
.
..
..
.
.
.
.

..

.

.
.
.
.
.

Ya está.
.
.

Ya está dicho.
.
.

Pero no quiero que nos pongamos tristes.
.
.
.

Quiero irme con una sonrisa y sin grandes discursos.
.
..
.
.
.
..
.
.
..

.
.
.
Sí. Igual que aquel
9 de febrero de 2010
abrí el blog diciendo...

.
.
.
.



.
.
..
.
.
.
..
.
.

Hoy
me despido
diciendo...
.
.
.
.
.
..
.
.
.

.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
Gracias a tod@s l@s que, con vuestra ayuda,
vuestro apoyo y vuestros comentarios habéis
conseguido que Las Cositas de Acapu haya sido
algo tan lleno de vida durante tanto tiempo.
.
.
Muchas muchas gracias y...
.
.
.
¡¡ un  gran  graaan  graaaaaaaaan  abrazoooooooooooooooooo !!
.
.
.
:-)
.
.
.

63 comentarios:

  1. Noooooooo! ¿Por qué nos dejas, Ximo? Tristes nos quedamos sin tus viñetas, sin las risas que siempre nos regalas. Pero seguro que es una decisión acertada para ti. Y suerte en todos los proyectos que emprendas, que sean muchos y buenos.
    Abrazos enormes y (solo por esta vez) también al cactus.

    ResponderEliminar
  2. Ainsssss cuanto lo siento, me había acostumbrado a sonreír con tus historias. Te echaré de menos :(
    Pero espero que todo te vaya bonito!!!

    Besos desde el aire

    ResponderEliminar
  3. Ohhhhhhhhhhhhhhhhh, ¡pero sigues en Facebook? espero que si

    Me encanta tu blog, asique no me digas que no sigues en algún otro sitio que me enfado!!!

    Una abraçada gran Ximo amic meu

    ResponderEliminar
  4. ¡JO! hoy tengo el día triste y ahora más.

    Soy egoista, te voy a echar de menos. Pero aunque me pone triste es tu decisión y me imagino que es la mejor.
    Te deseo de lo bueno lo mejor, Ximo y que todos tus proyectos sean fructiferos.
    Un beso enorme para ti y otro para Cactus ¡venga!

    ResponderEliminar
  5. Ximo, no sé qué decir... Me he quedado sorprendida.
    Solo te diré que ha sido un honor conocer a alguien con tu talento, que te admiro y que me gusta muchísimo lo que haces y cómo lo haces. Tus motivos debes tener y te respeto por la decisión, aunque sí me quedo un poco triste.
    Me gustas, Ximo. No te asustes que no te estoy tirando los tejos, jajajaja. Me gustas como artista y como persona.
    Algún día nos volveremos a encontrar cuando tú quieras. Ah!, mi puerta estará siempre abierta para ti.

    Un beso muy grande, tesoro y que seas muy feliz.

    ResponderEliminar
  6. Tenemos suficiente de tí en nuestro interior, talentoso amigo, como para que nos sigas acompañando el resto del camino, durante muchas aventuras ecfrásticamente deliciosas. Fui a tu futura casa y allí coloqué el abrigo. Hasta el próximo latido, corazón vecino.

    ResponderEliminar
  7. Yo, diré HASTA LUEGO,y con un poco de tristeza te mando muchos besicos salados...
    Nos veremos en cualquier momento, eso espero.

    Más besico para todos

    ResponderEliminar
  8. Vaya !!! Cómo siento que se cierre esta casita con todas sus cositas!!! Visitarla era como hacer un alto en el camino para disfrutar del arte, el ingenio y el buen humor que siempre nos has ofrecido a tod@s l@s que la visitamos. Os voy a echar mucho de menos, a ti y a Cactus, sois tan tiernos los dos!!! Espero que este cierre sea para iniciar nuevos proyectos. Por ahí hablan de una nueva casa, si es así espero conocerla pronto. Ya nos avisarás.
    Mucha suerte, Ximo !!! Y muchísimas gracias ... ¡por todo!
    Un abrazo muy, pero que muyyyyyy grande ... y muchííííííísimos besos!!!

    ResponderEliminar
  9. noooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

    noooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

    nooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo

    noooooooooooooooooooooooooooooooooo!!!

    se entiende??

    ResponderEliminar
  10. Espero de todo corazón que te tengas suerte en todos tus proyectos venideros.

    Un sincero abrazo.

    ResponderEliminar
  11. NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
    NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
    NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    ¿ME HAS OÍDOOOOOOOOOOOOO?
    Aunque no tenga tiempo de comentarte te leo Ximo.
    Nos veremos en el Cielo, o donde sea. Pero cuando estés cerca de mi, avísame.

    ResponderEliminar
  12. Una pena haberte encontrado tan tarde. Suerte, mucha fortuna. Bss.

    ResponderEliminar
  13. No me lo esperaba antes del comentario que pusiste ayer en mi propio blog pero después de leerlo estaba claro que la notícia sería esta. Aúna sí se me hace un nudo en la garganta ver a esos muñecos de la cabecera tan simpáticos pero despidiéndose. Creo que a lo largo de este tiempo has sido un gran humorista y has dibujado pero tus comentarios siempre han sido tan sensatos e inteligentes como tus monos. Te vamos a echar mucho de menos pero si regresas avisa a los que no hagamos como tú. Que ya sé que no has dicho nada de regreso y que este blog debía requerir un buen esfuerzo pero oye, por si acaso...
    Mucha suerte en todo y un abrazo.

    ResponderEliminar
  14. No te voy a decir nada porque ya lo sabes todo.

    Ximo... abrazo y beso.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. QUÉ??
      ¿POR QUË?
      A VER, ALGO NO HE ENTENDIDO...
      VOY A LEERLO OTRA VEZ.

      XIMO, ¿PASA ALGO?
      Como diría una niña: ¿He hecho algo mal? Pues perdóname, no lo volveré a hacer... Pero no te vayas, eres mi amigo.

      Eliminar
    2. ...y ahora ¿quién me llamará "Ampa"?
      No quiero. Lo siento, no soy razonable ni madura. En estos casos, no.
      (Te he llegado a querer)

      Eliminar
    3. Hola, Ximo, ya es sábado y ya se me ha pasado la sorpresa, el disgusto y la rabieta EGOÍSTA.
      Ximo, será un cambio bueno para ti, y me alegro por ello.
      He disfrutado cada vez que me asomaba a ver tu gracieta gráfica, o veía tu imagen con fondo verde chillón en comentarios de blog amigos.
      La vida da muchas vueltas y la tuya te está sonriendo...
      Un beso grande y una sonrisa mía.

      Eliminar
  15. Una etapa concluye y espero que otra grande y estimulante se abra para ti. La vida es eso, cambio y crecimiento.
    Te deseo, de corazón, lo mejor para tus proyectos.
    Gracias por habernos entregado tu talento, tu humor y tu afabilidad.
    El tronco, la nube y el cactus tienen la mirada más dulce que se pueda ver en un dibujo (son ojos puros, de niño). Tú te expresas a través de ellos y casi te han sobrado las palabras.

    No pares nunca.
    Que la vida te colme de nuevas alegrías.

    No digo adiós, digo hasta la próxima.
    :):):):)

    ResponderEliminar
  16. Que te vas?
    Donde te vas?
    Madre mia!! como ha podido pasar esto? Como te atreves a soltarnoslo así!!
    Cómo tienes la jeta de pedirnos que no nos pongamos tristes?
    Eres consciente que nos has dejado a todos en estado de shock?? y huerfanos de Cactus, y todos tus personajes...
    Sea lo que sea, los proyectos, las historias, o lo que tengas entre manos y te haga cerrar el blog, espero que salga de maravilla. Estoy convencida que así será.
    Aun no puedo creer que no vayamos a ver más a Cactus.
    Deja que lo asimile...y sea capaz de dejar un comentario decente.
    Te echaremos de menos.
    Besitos mediterráneos.

    ResponderEliminar
  17. Pero ¿por qué? uf perdón por ser tan preguntona, pero creo que después de seguirte con tanta dedicación, al menos, deberíamos saber qué te lleva a desaparecer.
    Te vamos a echar mucho, mucho.

    Besos Ximo, hasta pronto...

    ResponderEliminar
  18. Pero esto qué es?
    Qué forma más cruel de despabilarse:(:(

    Bueno, espero que tengas otros proyectos y que algún día nos los de a conocer (de algún modo) y podamos seguir riéndonos un poquito de tus cosas, vamos, alegrándonos el día un poquito.

    Un abrazo Ximo.
    Suerte

    ResponderEliminar
  19. Tengo sentimientos encontrados... por un lado a todos nos harás falta...Esta confianza y agrado que teníamos al venir a visitarte, este tomarse las cosas con humor y salir de lo formal y "serio" de la vida, nos hacía tan bien... y por supuesto que te echaremos de menos. Mira cómo nos has afectado a todos, amigo...y eso en el fondo habla muy bien de ti.

    Por otro lado,si te queremos debemos dejarte ir!...debemos dejarte volar como un pajarito para que en libertad inicies otros vuelos, que espero sean lo más provechosos posible para ti.

    Por lo tanto, decirte GRACIAS por todo este tiempo compartido, por tanto tiempo de compañía y buen ánimo.
    Eres un ser especial.

    Que te vaya muy muy bien en todos tus proyectos.
    Y no nos olvides ...

    Gracias, amigo.
    BESOS Y ABRAZOS MILES.

    ResponderEliminar
  20. Bueno Ximo si lo has decidido así, es triste que nos dejes, pero cada cual sabe lo suyo, y lo que le conviene y desea hacer en ese momento, por lo tanto si es un bien para ti, dejar el blog haces muy bien amigo, aunque desde luego doler nos duela. Esto ya no será lo mismo sin tus magistrales viñetas, pero bueno que le vamos a hacer. Ha sido un inmenso placer conocerte el tiempo que te he conocido, y te deseo todo lo mejor de esta vida.

    Un fuerte abrazo amigo

    ResponderEliminar
  21. ¿Despedida definitiva?, ¿por una temporada vacacional? ¡Ay!, pero... las fans de cactus... ¿qué será de nosotras sin él? =(

    ResponderEliminar
  22. En serio?
    Por qué?
    Está claro que todos necesitamos desenchufarnos de cuando en cuando,pero no definitivamente!!!
    No sé qué es lo que te ha llevado a plantearte este final,pero espero que sea para bien en todos los sentidos.
    Te deseo lo mejor de lo mejor de todo corazón.
    Besos,espero que hasta la vuelta.

    ResponderEliminar
  23. Ahora nos va a tocar encender a nuestro alrededor las "llamitas"que han brotado de tus "cositas", así seguiremos viviendo las "increíbles perspectivas" que nos has regalado a través de tu blog, espero esta despedida sea un cambio, una transformación....,te deseo sea "el final de un gran comienzo", con todos mis mejores ánimos, te mando...¡¡¡Un gran abrazo!!! y reparte de mi parte un montón de besos al cactus y los demás,total,ya me acostumbré a los pinchos...¡¡y no son tan temibles como parecían al principio,ja,ja,ja!!
    Entré ignorante en tu blog y se me pegó "un poquito" la sabiduría.....¡¡¡¡GRACIAS!!!!

    ResponderEliminar
  24. Com una gerra d'aigua freda per l'espatlla...
    Estic tristona per la noticia...ara que tornava jo...
    Bueno, et desitge el MILLOR!!!
    XIMO, ABRAÇADES!

    ResponderEliminar
  25. Y eso por qué? uno no se va así como así sin motivos, sin explicciones, abandonando a los lectores a los que tus viñetas siempre repletas de entusiasmo, buen humor y la generosidad que desprendían, les daban alegría.

    No lo hagas Ximo, tómate unas vacas y vuelve, va, piénsalo bien, ¿qué vas a hacer tú ahora con tanto tiempo libre?

    ResponderEliminar
  26. Espero de alguna manera seguir viendo tus viñetas y textos tan interesantes y al igual que tu estaras en mi recuerdo por largo tiempo, deseo que tu me recuerdes.
    Un beso muy fuerte Ximo.

    ResponderEliminar
  27. No me lo puedo creer!!! ¿Qué ha pasado, Ximo? Tus seguidores nos gustaría contar con alguna explicación.
    Nos has dejado hechos polvo. Como un jarro de agua fría decían por ahí arriba.
    No lo entiendo; se me hace difícil entenderlo porque tienes un grupo de seguidores que te admiran y "necesitan" de ti y tus viñetas cargadas de ironía, humor y positivismo. También de las viñetas donde das cera muy finamente a todo lo que tiene que ver con la actualidad.
    Vuelve, por fa, vuelve, tómate un descanso y vuelve con más ganas. Es que si te vas no sólo cactus se queda huérfano, también nosotros nos quedamos sin alguien muy preciado. Ya sabes eso de "algo se muere en el alma cuando un amigo se va...".

    A la gente cojonuda como tú no se la puede perder la pista.


    Un abrazo grande, grande de Mos desde la orilla de las palabras.

    ResponderEliminar
  28. com és això? ha sigut una sorpresa jo diria desagradable, ara bé, cadascú sap els seus motius, igual és per a bé !! ací has de fer com els candidats al C.E.Castelló, has de donar motius, roda de premsa, je,je. Descansa com et diuen però açò no pot morir, com l´equip de la ciutat ! ja t´agafaré "por la misma"... una abraçada, artista !!

    ResponderEliminar
  29. Ximo, te noto contento, ilusionado con "MundolocoNews", que no sé qué es, pero me alegra que a ti te alegre estar con ellos. Así que enhorabuena, amigo.
    El blog fatiga y es normal que si quieres poner tus cinco sentidos en un proyecto nuevo lo dejes de lado. No sé... Quizá sea un tiempo sólo, ya sabes que los humanos no somos río y podemos volvernos atrás cuando queramos. En cualquier caso, respeto tu decisión y te deseo miles de éxitos, que seguro que los tendrás.
    Te echaré en falta, pero te entiendo.
    Un abrazo enorme, gracias por todas las sonrisas que me has proporcionado y no te digo "adiós" sino "hasta pronto".

    ResponderEliminar
  30. ¡¡Ximo!! Muchísimas felicidades por tus nuevos proyectos!! Todo va a ir genial!!
    Nos dejas todo tu talento y dedicación en Las Cositas de Acapu. GRACIAS ;))
    Te envío otro abrazo graaaande ( la foto de Cactus es mucho)
    :D

    ResponderEliminar
  31. Ximo, se me hace muy duro decirte adiós, así que permite que me quede en un hasta luego, ha sido un placer enorme encontrate, así que confío en voler a "chocar" contigo.

    Un abrazo muy fuerte con pinchos incluídos.

    Besos

    ResponderEliminar
  32. Vaya ... ¿ te vas? ahora que había encontrado yo un rinconcito donde sonreir en silencio ...Espero que la marcha sea para bien . Gracias y si el blog sigue en la red cuando vuelva de vacaciones , lo veré aunque no haya entradas nuevas pero lo que quede aquí podemos releerlo y resonreir jajaja.
    Suerte .... ya solucioné lo de la fotito , era por el navegador ( con el crome no da fallo)

    ResponderEliminar
  33. Y digo yo ¿ es que no puedes dedicar 10 minutitos una vez a la semana para dejar algo aquí a nosotros los internautas para que podemos reirnos a carcajadas en los brazos de nuestro sillón favorito?
    Disculpa por el atrevimiento pero he leido los otros comentarios y me he animado jajaja.....suerte chaval

    ResponderEliminar
  34. Vaya.... pues esto sí que no me lo esperaba ...no sé Ximo, a veces ...a veces me quedo triste, y sé que hoy 10 de julio : el día que he conocido tu marcha, pues es un día tristón, sin gracia, sin risa, sin ...todo lo tuyo, que era realmente bueno.

    Nunca pensé que conocer a alguien por este medio fuera causa de tristezas.
    Nunca creí que el hecho de regalar a alguien un jpg o recibir un jpg de esa persona fuera causa de alegrías.

    Creo que...te voy a recordar siempre, por las sonrisas que robaste de mi boca y por toda la gracia con la que encarabas cualquier giro de la vida. Como todos los que te han comentado esta entrada : te deseo lo mejor del mundo y ¡ójala que hayas encontrado un proyecto que realmente merezca la pena y que te satisfaga plenamente!. Pero, si no lo borras, el blog, yo seguiré por aquí, ...viendo entradas que nunca pude ver, o riéndome de las cosas de Acapu, que siempre he creido : eran las cosas de muchas personas que te respetan y te quieren.

    Gracias por los buenísimos momentos que me has hecho pasar,
    y ójala hubiese tenido más tiempo para estar todos los días en este lugar.

    Gracias Ximo,
    recibe un beso ...un poco triste ...y mucha suerte (desde Vitoria-Gasteiz, Laura)

    ResponderEliminar
  35. Lo intuía, pero albergaba la esperanza de equivocarme. Te voy a echar de menos, bueno, después de Cactus, porque él con sus miradas se ha clavado (jeee) en mi corazón, pero a ti también, Ximo. Una parte de mí se rebela, porque se niega a perder estas viñetas que me arranacaban muchos y diferentes tipos de sonrisas sin dejar de poner las cosas en su sitio, pero mi otra dualidad (cosas de pisciana, ya sabes) se siente contenta cuando tú decides y haces aquello que quieres hacer y ambas te agradecemos todos estos buenos ratos que nos has hecho pasar, y por llevarme a tantas reflexiones vestidas de ligereza sobre este mundo loco e imperfecto en el que vivimos.
    Estas cositas -grandes pese a estar en diminutivo-, han sido un magnífico regalo.
    No quiero sentir esto como una despedida definitiva, prefiero verlo con la alegría de saber que alguien a quien aprecio llega a su destino. Entonces yo digo: Cactus, Ximo, ya me contaréis, y vosotros decís: Vale, ¡hasta pronto!

    Un fuerte y cálido abrazo

    ResponderEliminar
  36. ,,,,,vaya !!!! te acabo de conocer !!!! yo que venia a invitarte a pasarte por el nuevo blog que acabamos de abrir Tejiendo cuentos 12 !!!!! se te va a echar en falta muchisimoooooooo !!! era una delicia entrar para pasar un rato hiper agradable.... Emprender nuevas metas es sano y saludable, pero si algun día vuelves acuedate de visitarme en mi nueva aventura.... Un abrazo y te deseo lleves a buen puerto tu iniciativa "nueva", hasta siempre Begoña

    ResponderEliminar
  37. Bueno Ximo...estas decisiones son difíciles...pero algún día hay que tomarlas...y más si se tienen nuevos proyectos...así que mucha suerte y hasta pronto...besoooss a Cactus, las florcitas y a todo el grupo...un abrazo fuerte Ximo.

    ResponderEliminar
  38. Y hasta hoy me entero y me quedo impactada.
    ¿Qué te puedo decir? lamento mucho tu decisión pero supongo que así es la vida.
    Unos se van y otros llegan.
    Te agradezco las risas y los buenos momentos que me hiciste pasar, esos los llevo guardados en mi corazón.

    Muchas gracias, te deseo lo mejor del mundo.

    Mil abrazos que duren hasta que en alguna otra dimensión nos volvamos a encontrar.

    Te quiero Ximo.

    ResponderEliminar
  39. Hola de nuevo....

    de verdad ¿se ha terminado? ....

    jooooo.... Besos.

    ResponderEliminar
  40. Bueno, pues nada... lo mejor mejor mejor mejor para ti y tu grandioso talento! :)

    ResponderEliminar
  41. Espero que vuelvas pues voy a encontrar a faltar el motivo de "mi sonrisa" al leerte y ver tus viñetas.
    Entiendo el adios pues un dia tambien me fui(soy Anna Jorba Ricart).
    ¡suerte! y hasta cuando tú decidas.

    ResponderEliminar
  42. Según leo la primera frase, lo bonito de decir "hola", me has llevado directo a una alegría pues uno lleva todo el día y días oyendo malas noticias. Qué bonito ese hola, qué bonito ese culo. ¡Oh!, que poco duran las alegrías, será verdad que nos dejas, sigo leyendo... Efectivamente, te vas. Es una lástima pero si ha de acabar, que acabe con buenos recuerdos. Gracias Ximo por los momentos que nos has dado y las sonrisas que hemos vertido. Suerte en tu nuevo proyecto, sea el que sea. Hoy hay niebla en los montes.

    ResponderEliminar
  43. Me alegro de haberte conocido.

    Un abrazo,

    Rato Raro

    ResponderEliminar
  44. Te despides Ximo con un "Aidios" en boca de Cactus. Y yo digo ¡Ay, Dios! que no sabemos nada de Ximo y su mundo.

    HAsta siempre, amigo.

    Un abrazo de Mos desde la orilla de las vacaciones.

    ResponderEliminar
  45. Pero ¿quéeeeeeeeeeeee? ¿Por qué? ¿Para qué? ¿Con qué? ¿Cómo? ¿Cuándo? ¿Dónde? ¿Qué es educar? ¡Exijo una explicación!

    Ya sabes dónde encontrarme.

    Te dejo un abrazo enorme.

    ResponderEliminar
  46. Menuda sorpresa Ximo!!!

    Solo me queda el desearte mucha suerte y darte las gracias por haber compartido tu arte y compromiso en forma de humor.Se te echará mucho en falta :-)

    Una forta abraçada i fins a sempre company.Ja saps on estic.

    ResponderEliminar
  47. Noooooo... no, no, no, me rehúso a aceptarlo, no quiero.

    Volveré por aquí constantemente con la esperanza de leerte otra vez amigo, esto es realmente triste para mi... De todas formas, sé que podré leerte en le pasado, y reír una y mil veces con todo lo que creaste.

    Gracias por todo amigo. Un abrazo.

    ResponderEliminar
  48. Jooooooo me da penilla que dejes de sorprender en este blog con nuevas viñetas y con ese maravilloso humor... Pero muchas gracias por haber compartido tu talento y por hacerme sacar una sonrisa con tus viñetas y personajes. Mucha suerte!!! :)
    Un abrazo!!!

    ResponderEliminar
  49. A mí si que se me ha puesto caradeculo al volver de vacaciones y leer esta noticia.
    En fin, espero que podamos verte por otros lugares y seguir leyendo tus comentarios en nuestros blogs.
    Un beso y suerte

    ResponderEliminar
  50. Hola, Ximo, qué penita que dejes suspendidas tus cositas, y me ha salido un ripio. Ay, el calor que me afecta las neuronas.

    Oye, guapo, mándame a mi correo el enlace de los sitios donde participes, por favor, no quiero perderte la pista y dejar de echarme unas risas y disfrutar de tu chispa y talento.

    Espero que hayas pasado un buen verano, Ximo.

    Volveré por aquí porque todavía tengo alguna de tus cositas por leer. Un abrazo,

    ResponderEliminar
  51. Vaya, hombre... ahora que te descubro, te vas. Leeré lo que has dejado. Saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Hola Ximo! También me da mucha penita que dejes el blog; echaré de menos tus píldoras de humor y espero que el cacticito te anime a volver. Un fuerte abrazo y hasta pronto!!!!

      Eliminar
  52. Me encantaba tu blog... me sacaba una sonrisa.

    Un abrazo y mucha suerte! =)

    ResponderEliminar
  53. Como no pude comentar anteriormente ni tampoco en tu nuevo blog vengo y lo hago aquí. Sólo decirte que me alegra tu vuelta. Esas ganas las conozco. A seguir Ximo.Un abrazo.

    ResponderEliminar
  54. bueno algo halle, te acabo de enviar un correo,con la direccion de mi nuevo blog...un abrazo
    lidia-la escriba


    www.nuncajamashablamos.blogspot.com !

    ResponderEliminar
  55. Te he vuelto a ver en le blog de ARISTOS y allí como aquí te digo que ha sido un placer leer que tu ternura y la confianza de la gente tierna y entrañable como tú aun existe.

    Graaciaaaaasss!! anda por favor ¿¿¿por qué no dices hola otra vez??? necesitamos dos o tres toneladas de tu ternura sonriente para contra restar a tanto bruto, excéptico mal humorado:-)


    Un besito ACAPAU

    ResponderEliminar
  56. ╔╔║⌂═╗
    ╠╠║║╔╝
    ║╚╚║╚═
    ╔╗║ ╔╗ ║║ ⌂ ╔╣ ╔╗ ╔╣
    ║║║ ╠╣ ║║ ║ ║║ ╠╣ ║║
    ║╚╝ ║║ ╚╝ ║ ╚╝ ║║ ╚╝
    ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊★
    ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊☆
    ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊♥
    ┊ ┊ ┊ ┊ ┊ ┊♡
    ┊ ┊ ┊ ┊ ┊★
    ┊ ┊ ┊ ┊☆
    ┊ ┊ ┊♥
    ┊ ┊♡
    ┊★
    ☆ MaRiBeL☆

    ResponderEliminar
  57. que hermoso blog tenes Te vi en lo de Tesa y te cuento me ha encantado tu estilo

    ResponderEliminar
  58. A tí por hacernos sonreir!!

    Con cariño Victoria

    ResponderEliminar

 
Licencia Creative Commons
Las Cositas de Acapu por Joaquín Segarra Pérez se encuentra bajo una Licencia Creative Commons Atribución-NoComercial-SinDerivadas 3.0 Unported.